ŻYDOWSKI ZWIĄZEK RELIGIJNY
Na terenie II RP działał Żydowski Związek Religijny skupiający autonomiczne gminy wyznaniowe kierowane przez rabinów i podrabinów. Społeczności żydowskie posiadały odrębne świątynie – synagogi, bożnice oraz Talmud Tory, jesziwy i chedery – szkoły religijne. Co tydzień świętowano szabat (sobotę), a w ciągu roku obchodzono takie święta jak (ruchome – obchodzone według kalendarza żydowskiego opartego na roku księżycowym) Simchat Tora (Radość Tory), Szana Towa (Nowy Rok), Jom Kipur (Sądny Dzień), Sukot (Święto kuczek) Purim, Pesach i inne. Wyznanie mojżeszowe silnie identyfikowało i łączyło wszystkich Żydów w jedną wspólnotę religijną, choć w społeczeństwie żydowskim w zależności od stopnia wykształcenia, poglądów politycznych stosunek do religii był zróżnicowany. Wraz z narastającym antysemityzmem przyniosły również radykalizację wśród społeczeństwa żydowskiego, które coraz bardziej popierało syjonistyczny program – utworzenia państwa żydowskiego w Palestynie.
(Kliknij na wybraną religię aby otworzyć)